محقق باید ابعاد سه گانه محتوایی، ساختاری و نگارشی مقاله را مورد توجه
قرار دهد. اصول کلی آیین نگارش که رعایت آن در تحریر
مقاله علمی ضروری به نظر می رسد:
الف) متن علمی تا حدّ ممکن باید مختصر و مفید باشد. به همین جهت لازم است
از آوردن نقل قول های غیرضروری و حجم افزا، تفنن های شاعرانه و ذوقی، بیان
های عاطفی واحساسی و گزافه نویسی اجتناب شود.
ب) از آوردن عبارت های مبهم، مغلق و پیچیده و واژه های نامأنوس باید احتراز گردد.
ج) باید از ذکر بندهای طولانی و جمله های بلند خودداری شود.
د) مطالب باید ساده، روان، جذاب و به گونه ای صریح و روشن بیان گردد.
ه) در نقل مطالب، ضروری است امانت داری را با ذکر مشخصات دقیق منبع رعایت
نمود. هر چند در این باب نباید به دام افراط و تفریط – که حمل بر فضل فروشی
یا سهل انگاری است- افتاد.
و) هر بخش از نوشته که شامل یک اندیشه و مطلب خاصی است، باید در یک بند (پاراگراف) آورده شود.
ز) باید از به کاربردن کلمات مترادف به جهت افزایش حجم اجتناب شود.
ح) باید از به کاربردن افراطی حروف اضافه و حروف ربط در متن پرهیز گردد.
ط) باید از به کاربردن تعبیرهای نامناسب و عامیانه و استعمال الفاظ ناروا، رکیک و غیراخلاقی احتراز شود.
دونکته را در آیین نگارش باید به صورت مجزا بررسید: یکی رسم الخط فارسی و
دیگری آیین نشانه گذاری است که در ادامه مطلب مختصرا به آنها اشاره می شود:
ادامه مطلب ...